Dzisiaj będzie temat trochę z innej beczki. Postanowiłyśmy napisać posta na temat, który dotyczy wielu z nas. Jedna z nas przeszła wieloletnią walkę z trądzikiem, w czasie której podejmowane były mniej lub bardziej udane, interwencje dermatologiczne. I to właśnie o tym chcemy Wam dzisiaj opowiedzieć. Pragniemy jednocześnie zaznaczyć, że żadna z nas nie jest lekarzem, a nasze sugestie mogą jedynie posłużyć którejś z Was w obraniu właściwej drogi, aby podjąć skuteczną walkę z tym problemem.
Przyczyny trądziku mogą być bardzo różne - od niewłaściwej pielęgnacji, przez zakażenia bakteryjne skóry, aż po problemy hormonalne. Czytajcie dalej a dowiecie się, co u mnie odkryto jako przyczynę, po blisko 12 latach uporczywej walki.
Na początek opowiem Wam, kiedy i w jakich okolicznościach rozpoczął się u mnie problem. Było to 14 lat temu, kiedy to w wieku lat 11 odkryłam w szkolnej toalecie, że dostałam pierwszą miesiączkę. Początkowo oczywiście nic się nie działo, jednak z nadejściem kolejnej pojawiły się również na mojej twarzy pierwsze wypryski. Były to głównie zaskórniki, powszechnie zwane wągrami, a także ropne stany zapalne skóry.
Pamiętam, że jako 11 letnia dziewczynka nie przykładałam zbyt dużej wagi do tego problemu. W tamtym czasie miałam też duże problemy z przetłuszczającymi się włosami, jednak moi bliscy zrzucili to na karb okresu dojrzewania. Pielęgnacja ograniczała się do używania szamponu Fructis Garniera do włosów przetłuszczających się (który z czasem spowodował u mnie łupież) a do twarzy używałam żelu Garniera z serii Czysta skóra. Okazyjnie w ruch wprawiana była także tubka Benzacne, po której jednak nie zauważałam specjalnych rezultatów.
Lata mijały, trądzik nie. Będąc w gimnazjum problem był już bardzo poważny. Zaczęły się pojawiać podskórne twarde gulki. Do tego stopnia, że miałam tak ściągnięte czoło, że potrafiłam płakać schylając głowę, bo odczuwałam taki ból. W domu zapadła decyzja - idziemy do dermatologa. Lekarka była bardzo miła, jednak nie zleciła żadnych badań. Zapisała mi kremy apteczne, w tym te z serii Vichy a w celu nawilżania Biodermę Hydrabio Legere (ten krem okazał się akurat świetny i w późniejszych latach lubiłam do niego wracać). Dodatkowo dostałam płyny zamówione w aptece, którymi przemywałam skórę na twarzy i plecach, gdzie problem też się nasilił.
Upłynęło kilka miesięcy, nie zauważyłam żadnej różnicy poza wzmożoną suchością skóry na skutek kuracji. Wówczas, będąc w 1 klasie liceum uznałam, że udam się do ginekologa i poproszę o przepisanie hormonów. Chęć podjęcia próby leczenia problemu w ten sposób, odnalazłam oczywiście w internecie, gdzie wiele dziewczyn rozwodziło się nad poprawą stanu skóry wraz z przyjmowaniem hormonów. Jak postanowiłam, tak też zrobiłam. Podstawowe badania - cytologia plus morfologia i już byłam zadowoloną posiadaczką recepty z trzema zapisanymi na niej opakowaniami Cyprestu.
Opis producenta: Ciężka postać trądziku przebiegającego z łojotokiem lub bez, opornego na długotrwałe leczenie antybiotykami doustnymi lub nadmierne owłosienie, owłosienie typu męskiego u kobiet. 1 tabl. drażowana zawiera 2 mg octanu cyproteronu i 0,035 mg etynyloestradiolu. Preparat zawiera laktozę i sacharozę.
Pomyśłałam, że to coś dla mnie. Lekarz, który mi to przepisywał nie miał wówczas pojęcia jak trafnie dobrał mi leki, choć całkiem przypadkowo. Jednak o jednej rzeczy zapomniał mi wspomnieć. Po kilku miesiącach przyjmowania leku nastąpił sukces - wszystkie stany zapalne zaczęły znikać, także zaskórniki zamknięte i otwarte. Po pół roku cieszyłam się idealną skórą, jako że nie miałam też nigdy tendencji do wyciskania pryszczy, to nie pozostały mi żadne blizny. Byłam zachwycona.
Upłynęło kilka lat, poszłam na 1 rok wymarzonych studiów. I...coś się zaczęło dziać. Pojawiły się pierwsze zmiany, głównie na żuchwie i w okolicach brody, ale bardzo nasilone. Straciłam całkowicie pewność siebie, chodziłam w chuście, która zasłaniała mi problematyczny obszar. Tym razem oczywiście podeszłam do problemu już z większą rozwagą i szybko udałam się do dermatologa. Przepisano mi wówczas antybiotyki, nie pamiętam w tej chwili kolejności, ale przeszłam przez kurację tetracykliną, doksycykliną doustnie, miejscowo Zinnat, Acne-Derm, Epiduo (retinoid) i masę innych maści/kremów/żeli aptecznych. I nic. Kompletnie nic.
Zrobiłam wówczas mały research i okazało się, że hormony, które wówczas przyjmowałam przez kilka lat, można przyjmować maksymalnie 2 lata, a najlepszym rozwiązaniem jest przyjmowanie tych leków do wyleczenia schorzenia plus jeszcze przez kilka miesięcy po ustąpieniu objawów. I to jest właściwa kuracja tym lekiem. Dermatolog postanowił wówczas, że odstawiamy te hormony, że gospodarka musi się uregulować a organizm oczyścić.
Minęło kilka kolejnych miesięcy i nieudanych prób leczenia. Wykonano mi także antybiogram ze wskazaniem na antybiotyki, na które "mój" szczep bakterii jest najbardziej wrażliwy. (Czasem warto je wykonać, kiedy inne leczenie zawodzi. Najprawdopodobniej będzie to szczep bakterii zwany Propionibacterium acnes, typowy dla trądziku. Jednak w niektórych przypadkach trądzik może wywoływać gronkowiec złocisty i wówczas to badanie może się okazać pomocne). Padło na amoksycyklinę - po tygodniu przyjmowania dostałam na nią silne uczulenie w postaci pokrzywki. Kolejna nieudana próba - byłam załamana. Wykonałam także badania hormonalne. Jeżeli któraś z Was byłaby zainteresowana wykonaniem takich badań to podaje nazwy hormonów, których zaburzenie może być przyczyną trądziku i warto zbadać ich poziom:
-testosteron
-testosteron wolny
-Androstendion
-Prolaktyna
-DHEA-SO4
Wydałam na te wszystkie badania kupę pieniędzy, ale wszystkie wyniki były w normie. Wówczas dermatolog załamał ręce i zapadła decyzja, że sięgamy po najcięższy kaliber leków - retinoidy doustne.
Kurację rozpoczęłam od Aknenorminu, w najniższej dawce 10mg, która była sukcesywnie zwiększana z powodu braku rezultatów. Cierpiałam z powodu skutków ubocznych - popękane i niekiedy krwawiące usta oraz skóra na twarzy, suchość włosów. Ale postanowiłam to przetrwać dla efektów. Niestety - po 3 miesiącach przyjmowania tego leku w dawce 40mg na dobę wyglądała tak:
Zdjęcia pokazują moje obydwa policzki. Jak widać zmiany poza żuchwę przeniosły się również na policzki. Dermatolog na wizycie stwierdził, że odstawiamy natychmiastowo i próbujemy uspokoić ogromne zmiany ropne przy pomocy antybiotyków. Jako, że możliwości leczenia w moim przypadku zostały raczej wyczerpane uznano w konsultacji z innymi dermatologami, że zostanie mi wprowadzony Izotek, czyli kolejne retinoid doustny. Może wydaje się to bezsensowne, bo przecież substancja czynna jest ta sama, co w Aknenorminine, który tak straszliwie zaostrzył mój stan. Jednak lekarz powiedział, że różnice w działaniu mogą nawet powodować substancje towarzyszące.
W tamtym czasie byłam już tak zdesperowana, że było mi wszystko jedno. I wówczas nastąpił cud. Po 2 tygodniach przyjmowania Izoteku w dawce 20mg na dobę wszystkie zmiany zaczęły się zasklepiać, skóra się wyciszyła, nowe zmiany nie powstawały.
Jak widać na fotografii nadal wyglądało to kiepsko, jednak wówczas były to już w zasadzie plamy, do których zawsze miałam tendencję i plama po pojedynczym pryszczu potrafiła mi się utrzymywać kilka miesięcy. Po pół roku przyjmowania izoteku na mojej twarzy nie było już żadnych zmian. Przyjmowałam go jeszcze przez 2 miesiące w małych dawkach, kilka tabletek 10mg na tydzień.
Tutaj chciałabym zaznaczyć jakie wystąpiły u mnie skutki uboczne przy okazji tej kuracji: poza wspomnianą wyżej suchością skóry doszło do wypadanie włosów, struktura moich włosów całkowicie się zmieniła - z włosów normalnych i średnioporowatych stały się wysokoporowate, cienkie, zniszczone na całej długości, z czym walczę do dnia dzisiejszego. Dodatkowo zmagałam się z depresją, częściowo na skutek swojego wyglądu, a częściowo z powodu tego, że te leki niestety potęgują lub wręcz mogą wywołać stany depresyjne. Zaznaczę również, że izotretynoina ma działanie wczesnoporonne, dlatego tak ważne jest, aby w czasie kuracji się zabezpieczać lub przyjmować równolegle tabletki antykoncepcyjne. Dlatego jeżeli nie macie ciężkiej, opornej na inne możliwości leczenia, postaci trądziku to gra jest niewarta zachodu. Zbyt dużo można stracić.
Po roku cieszenia się gładką skórą problem na powrót się pojawił. Chyba nie muszę Wam mówić, jak bardzo byłam załamana z tego powodu. Jednak tym razem postawiłam na innego lekarza. Udałam się do endokrynologa. Ze szczegółami przedstawiłam mu swoją historię leczenia i zmagania się z trądzikiem. Zapadła diagnoza, że są to problemy hormonalne. Początkowo myślałam, że trafiłam na jakiegoś niewyedukowanego lekarza, no bo jak to trądzik o podłożu hormonalnym, skoro wszystkie moje badania są ok. I wtedy lekarz wytłumaczył mi, że cierpię na trądzik androgenny na poziomie mieszków włosowych, dlatego jest oporny na konwencjonalne leczenie, dlatego nie wychodzą mi zaburzenia w poziomie hormonów w surowicy krwi i dlatego zadziałał na mnie Cyprest, kiedy byłam nastolatką. Ginekolog, u którego byłam będąc nastolatką, przypadkiem przepisał mi hormony, które są dedykowane mojemu problemowi. Niestety, w tym przypadku można leczyć trądzik objawowo za pomocą różnych maści i kremów, jednak on zawsze będzie. Jedynym rozwiązaniem jest kuracja hormonalna. Dlatego też wówczas wróciłam do Cyprestu i diagnoza się potwierdziła, a moja gładka skóra powróciła.
Obecnie moja skóra wygląda tak - zdarza się, że coś się jeszcze pojawi i mam sporą tendencję do zapychania. Mam skórę mieszana w kierunku tłustej z suchymi partiami. Niestety po aknenorminie i głębokich stanach zapalnych pozostały mi blizny i nierówności skóry. W następnym poście, części 2 mojej historii, opowiem Wam o tym, jaką obecnie stosuje pielęgnację z uwagi na predyspozycje skóry do trądziku, jak o nią dbam, jak poradziłam sobie z plamami, które mogliście zobaczyć na zdjęciach powyżej i jak obecnie wygląda moja skóra przy zastosowaniu właściwie dobranego podkładu.
Post ten ma na celu jedynie wskazanie Wam drogi właściwego leczenia, jakie kroki należy podjąć i jakie wykonać badania, aby radzić sobie z problemem. Konieczne jednak jest udanie się do specjalisty, który dobierze Wam odpowiednią kurację. Należy pamiętać również o odpowiedniej diecie, bogatej w owoce i warzywa oraz spożywaniu dużej ilości wody mineralnej. W zależności od przyczyny trądziku drogi leczenia mogą być różne. W przypadku niewłaściwej pielęgnacji (pamiętajmy, że tłustą skórę też trzeba nawilżać!) możemy sami powodować problem. Czasami wystarczy oczyszczenie zatkanych porów i w tym celu pomogą nam kosmetyki dostępne w aptekach dedykowane skórze trądzikowej. Ale kiedy problem leży gdzie indziej, drogie kremy mogą jedynie pomóc ukoić czy uspokoić skórę, jednak jest to tylko działanie na objawy, a nie na przyczynę. Dlatego tak ważne jest wykonanie badań - czasem trądzik bywa skutkiem ubocznym towarzyszącym występowaniu poważnych chorób. W kosmetykach starajmy się unikać parafiny, która może zapychać naszą i tak już skłonną do tego skórę, SLS i SLES-ów. Stawiajmy na naturalną pielęgnację o maksymalnie krótkich składach. Ale o tym więcej w części 2 :)
